#Narodowcy#

^^33SnIpEr33^^

Cień wiatru

Carlos Ruiz Zafón

Pisarz stwarza wizję życia. Czytelnik może ją przyjąć lub odrzucić, pokochać lub znienawidzić. Jedna obojętność niesie książce śmierć...”

Jerzy Andrzejewski

Czy każda księgarnia, biblioteka lub inne miejsca związane z literaturą nie powinny się dzisiaj nam kojarzyć raczej ze trzema słowami: Cmentarz Zapomnianych Książek?

Takie pytanie nasuwa mi się zawsze w momencie w którym przekraczam próg któregoś z takich sklepów. Dwa tygodnie temu wybrałem się do empiku z myślą kupienia dobrej książki , przy okazji zakupu lektury chciałem wziąć jeszcze dla siebie, jakieś danie muzyczne. Po wybraniu interesującego mnie „krążka” udałem się po nową ‘’prozę”. Wybór książek jakie są obecnie dostępne na rynku jest naprawdę spory a mnogość i różnorodność tematyki aż przytłacza, także od razu popadłem w zakłopotanie. Którą książkę wybrać? Bo moją zdobyczą mogła być tylko jedna, jedyna powieść. Na tyłach głównej półki, obok najnowszej książki Paulo Coehlo, ujrzałem bardzo ładnie wyglądającą powieść. Wziąłem ja i przeczytałem tytuł: ,,Cień Wiatru”. Jeszcze raz spojrzałem na okładkę, później na cenę, i kiedy skończyłem te dwie czynności zacząłem czytać krótki zarys powieści, znajdujący się na tylniej stronie okładki. A brzmi ono następująco:

,,Cmentarz Zapomnianych Książek, miejsce ukryte w samym sercu średniowiecznej części Barcelony. Letnim świtem 1945 roku uliczkami starego miasta dziesięcioletni Daniel Sempre podąża za ojcem- księgarzem i antykwariuszem- ku tajemnicy, która nieodwracalnie zawładnie jego życiem, ojciec prowadzi bowiem syna tam, gdzie znajdują schronione książki zapomniane i przeklęte. Zgodnie z tradycją rodzinną chłopiec musi wybrać dla siebie jedną książkę, by ocalić ją od zapomnienia, Wiedziony poczuciem, spośród setek tysięcy tomów wybiera Cień wiatru nieznanego nikomu Juliana Caraxa...”

Nim zdążyłem się namyślić już znalazłem się w autobusie zaczynając poznawać świat opisywany przez Carlosa Ruiza Zafóna...

Tak w skrócie można zarysować fabułę powieści. Owy Julian Carax, autor cienia wiatru, na pozór nikomu nie znany pisarz, kryje za sobą wielką i mroczną tajemnicę przeszłości, która zafascynowany Daniel będzie chciał zgłębić. Poprzez tę chęć wyrusza w niebezpieczny świat Barcelony z połowy XX wieku i zacznie swoje własne śledztwo aby ustalić kim jest autor i gdzie znajdują się jego inne książki. Z czasem okazuje się iż wszystkie wydane utwory książkowego Juliana Caraxa zostały spalone a w całe śledztwo wplątana jest jeszcze Policja i inspektor główny o imieniu Fumero.
W książce znajdziemy więc watki kryminalne, ale także historię miłosne, rodzinne sekrety, tragedie i będziemy świadkami budowania się wspaniałych przyjaźni pomiędzy bohaterami Cienia Wiatru.
Utwór Calorsa Ruiza Zafóna został napisany z pasją. Wyczuwalne jest to od samego początku co sprawia iż książkę czyta się w napięciu i z pełnym zainteresowaniem. Wszystkie opisy Barcelony są wspaniałe, miasto to, na wzór chociażby ze Zbrodni i Kary Dostojewskiego, współgra z życiem bohatera, autor swoim sposobem opisania otoczenia, nadaje niepowtarzalny klimat i ton. Miejscami jest to klimat szczęścia, miłości i boskiej sielanki, by za piętnaście stron, nadać mu obraz przerażającego, średniowiecznego smaczku grozy i ‘’chłodu’’.
Powieść Cień wiatru, nasiąknięta jest przeróżnymi retrospekcjami, dzięki którym czytelnik będzie mógł coraz bardziej, stopniowo, zacząć dopasowywać kolejne fragmenty mrocznej układanki.
Nie będę ukrywał iż ja, osobiście, jestem zauroczony tą pozycją i polecam ją absolutnie wszystkim. Tym bardziej że nie jest droga(29,90zł). Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Jedyną wadą tej książki jest to że jest za krótka(513 stron).
Mam tylko taką nadzieję że następne utwory Carlosa Ruiza Zafóna pojawią się na rynku niedługo;)

Może takim stwierdzeniem posunę się za daleko ale słowo: klasyka, z pewnością śmiało może za kilka lat zagościć przy tym tytule.
Jest to zdecydowanie, jedna z najlepszych powieści, jaką mogłem trzymać w rękach.

W tym wypadku słowa Stefana Kiesielowskiego nie mają, na szczęście odzwierciedlenia:

Sztuka nowa służy twórcom, sztuka stara - odbiorcom...”

Cień wiatru
Carlos Ruiz Zafón 2001r.

Nowakozgi

Dobra książka. Jakby ktoś zastanawiał się nad kupnem (przeczytaniem) ma kolejny głos na tak.

^^33SnIpEr33^^

Włąsnie nowak musimy się znowu czymś wymienić...-.- ostatni transfer nie wyszedł mi na dobre:) Neutral